٭ بچه كه بودم وقتي كه مي خواستم ژست بگيرم و حرفهاي گنده گنده بزنم مي گفتم:“ حالم بده، انگار نفس كشيدن غير ممكنه، انگار اكسيژن نيست.”
اين جمله ي انگار اكسيژن نيست رو با يك ژستي مي گفتم كه گاهي خودم هم احساس مي كردم كه كلي بارمه. ولي الان با اون ژست ديگه اين جمله رو نمي گم. الان با حس بدبختي و فلاكت اين جمله رو مي گم:“ اكسيژن نيست، نفس كشيدن غير ممكن شده.”