٭ آدم ها دارن زندگی خودشون رو می کنن ولی او وسط ها یه تنه ای هم به تو می زنن که اظهار وجودی کرده باشن... حالا اگر تو درست عین یه نهال ِ ضعیف باشی و یه باد هم بتونه نابودت کنه، نابود می شی... ولی خوب به تخم همه! دهن ها باز می شه و مزخرف می ریزه بیرون... چرا آدمها با خودشون فکر نمی کن شاید کلامشون یه آدم، یه رابطه یا یه خلوت رو داغون کنه!
داغون کنه مهم نیست.. دیگران مسئول داغون شدن یا نشدن ما نیستند... اونها دارن تو مسیر خودشون می رن... حالا امکان داره یه ضربه محکم هم به تو بزنن.... حتی امکان داره تو پرت شی یه ور! خوب بشی! اینقدر پرت می شی تا یاد بگیری که باید محکم وایسی... باید قوی باشی و حتی شاید در لحظاتی هم باید ضربه بزنی.... قانون زندگی اینه! کلام آدمها هم درست اون ضربه ِ هست... قوی باش... ردش کن! آدمها می گن و می گن و می گن... حتی تو هم می گی می گی و می گی... قانون طبیعت این ِ... باید قوی بود، ، باید از نهال بودن پرهیز کرد. می شه وقتی ضربه رو خوردی بلند شی و تو هم ضربه بزنی... می شه یه پوزخند بزنی و رد شی و می شه تا ابد رو زمین بشینی و مات باشی که چرا افتادی اونجا! من می گم بهتر پوزخند بزنی... از سر قدرت هم پوزخند بزنی....
باید قوی بود.