٭ یکی از بزرگترین ترس هام همین بود!!! این که، اینجا دیگه امن نباشه! که نتونم تمام افکارم رو این تو خالی کنم...اینجا درست مثل دفتر خاطرات خصوصی ِ.... برای همین اصرار داشتم هیچ دوستی اینجا رو نخوانه... برای اینکه بعداً نخوام در مورد نوشته هام توضیح بدم!!! در لحظه ای که حالم بدِ یا عصبانی هستم یا دلم از یکی شکسته سریعاً میام اینجا و می نویسمش... آخه دیگه دوستی نمونده که بهش زنگ بزنم و درد و دل کنم... خواهرم هم اینجا نیست که بهش بگم فلانی با من اینکار رو کرده... حالا فلانی که میای اینجا رو بخونی حداقل توقع من از تو اینه که هیچ وقت از اینجا باهم حرف نزنی و بازخواستم نکنی!!!! اینجا خیلی خصوصی هستش... اونقدر که من از کوچکترین حس هام توش می نویسم....اگر هم به کسی فحش دادم برای خودم بود!! برای اینکه خشمم کم شه! برای اینکه آروم شم... اسمی هم نبردم از کسی... کاش می شد این یک جا رو برام بذارین که توش آروم باشم... کاش دست از سر من برمی داشتین... یه ذره درکم می کردین.....