٭ واژه ها رو هر روز استفاده می کنیم... قرار بود وسیله ای باشن برای ارتباط برقرار کردن.... واژه ها بر پایه نیازها تعریف شدن... شدن زبان... شدن یکی از موثرترین راه ایجاد مکالمه... مکالمه؟ دوران ِ مکالمه گذشته.. این روزا عصر سکوت ِ.... هر چی سکوتت سنگین تر باش ِ راحت تری... از کمی دوست می نالی؟ دوست می خوای چی کار؟ این واژه ها! واژه ها هستند که از غم نالیدن رو ممکن می کنن! از غم تنهایی می نالی؟ تنهایی خیلی هم بد نیست... دوستی می گفت باید به آن عادت کنی! ما از عادت هم گذشتیم ولی نمی شه! با این تنهایی نمی تونم کنار بیام... واژه ها! این واژه ها قرار بود راه ارتباط باشن... قرار بود فقط آدمها برای گفتن هر چه که در ذهن دارن از اونها استفاده کنن... واژه ها خائن شدن! واژه ها سرنوشت ساز شدن!
واژه "نه " هیچ به این فکر کردیم که روزی چند بار "نه " می گیم و با این "نه " گفتن ها دل ِ چند نفر رو می شکونیم؟ پدرم می گفت "نه " شنیدن مال ِ انسان ِ... انسان باید " نه " بشنو ِ... مادرم در ادامه اش گفت همین " نه " شنیدن ها انسان ها رو بزرگ می کن.. به نظرم من دیگه از میان سالی دارم می گذرم... من دارم پیر می شم... مگه می شه؟ سرنوشت یکی به واژه ای بستگی داشته باشه؟ آن هم واژه ای به این زشتی؟ " نه " بعد از هر " نه " که بشنوی واژه ها تبدیل به شعار می شن... همه آدمها فیلسوف می شن... همه لکچر می دن! همه از واژه " قوی " استفاده می کنن.... انگار این دوتا به هم وصل هستن! همیشه بعد از شنیدن یک " نه "لبخند بزن و تا 100 بشمار حتماً یکی سر ِ راهت سبز می شه و واژه " قوی " رو چند بار در کنار سایر واژه های فصیحانه اش به کار می بره... اون لحظه اگر خواستی بالا بیاری یادت باش ِ که تو صورت کسی نباش ِ...