درباره هستی من




Sunday, May 01, 2005

٭
می شینی پای یک میز و زل می زنی به ساعت که همین طوری بره جلو و تو لحظه به لحظه پیر تر بشی!
اگر بگی دارم پژمرده می شم.... غر غر می کنی.
اگر بگی دارم تنبل می شم.... عجول می شی.
گویا قانونش این که فقط سکوت کنی و بگذاری همین طوری با بی حوصلگی لحظات بگذرند.
نکنه یه وقت فکر تغییر بزنه به سرت ها!
چون قبلاً ها تغییر زیاد داشتی الان اگر تغییر کنی .... دم دمی مزاج می شی!
اگر بهت توهینی شد سکوت کن، چون اگر سکوت نکنی می گن پاچه یارو رو گرفتی
اگر می خوای پاچه نگیری، پاچه ات رو باز بذار... حتماً توش یه چیزی فرو می ره
ببین یه چیزی رو تازه کشف کردم.
اینکه یا باید برینی به دیگران یا ریده می شه بهت!

به سلامتی

نوش




........................................................................................