درباره هستی من




Tuesday, May 01, 2007

٭
یکی می شه پسری که اونقدر دوسش داشتی و کل مسیر زندگیت رو عوض کردی و بعد از ده سال که دیدیش حالت بهم خورد.
یکی می شه مردی که چهار روز فرصت داد و نگاهش کردی و گفتی باشه و شانس آوردی که وسطش زاییدی و همه چی تموم شد.
یکی می شه مردی که اصلاً نمی خوای یادت بیاد که یه روزی ازش خوشت میومده و پیش خودت هم خجالت می کشی.
جریان چیه یعنی هر چند سال یکبار که آدم به گذشته اش نگاه کنه باید هی بگه نه اشتباه بود، حماقت بود، ریدم و .... اگر این طوری ِ پس چه طوری آدم با یکی تا آخر عمر بمونه و به اینجا نرسه؟ بودن و هستن آدم هایی که وقتی نگاه می کنم می بینم بدی هم نبودن، ولی دیگه امروز انتخاب من نیستن!




2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

:) age ruzi fahmidi be manam begu!

6:32 PM  
Anonymous Anonymous said...

call it a good sign of progress!

4:14 PM  

Post a Comment

<< Home

........................................................................................